|
له‌هه‌شته‌م حوزه‌یرانی مه‌رگدا... سدیق عه‌لی
15/6/2005
 نه‌فه‌رێک. . . . منداڵی
کێ دێت
به‌م ئێواره‌ی حوزه‌یرانه بڕۆین و
فریای سپێده‌کانی پیری بکه‌وین
به‌و سه‌رابی ته‌نیاییه‌دا بڕۆین و
گوێ له‌ده‌نگی کچانه‌ی جۆگه‌یه‌ک بگرین
بۆ تۆ. . که هه‌شت ساڵه ده‌فڕیت و پیته‌کانی نیشتنه‌وه ناناسی. بۆمن که
هه‌شت ساڵه ده‌مرم و سه‌رێک له‌کۆلاَنه‌کانی منداڵیم ناده‌مه‌وه. سوپاس
حوزه‌یران. به‌وهه‌موو تابلۆ ئاگرینه‌وه ته‌نیات کردم. نه‌تهێشت به‌دیار
وه‌رینی باخچه‌وه په‌نجه‌کانم بکرۆژم. نه‌تهێشت عه‌زیزم. به‌و هه‌موو
منداڵیه‌مه‌وه په‌نجه‌ره‌که‌تان بشکێنم. تاکۆتری سوانه‌که‌تان بفڕێنم.
نه‌تهێشت به‌و هه‌موو پیریه‌مه‌وه په‌نجه‌ره‌که‌م بشکێنم. تا کۆتری
هه‌ناسه‌م به‌سه‌رته‌وه بنیشنه‌وه. سوپاس حوزه‌یران که‌فێرت کردم هه‌موو
ساڵێک له‌ژێر نوانی به‌یانیه‌کتدا چه‌ند ساتێک به‌بێ ده‌نگی بگریم. فێرت
کردم هه‌موو ساتێ له‌ژێر لاسکی گوڵێکدا چه‌ند ساڵێک به‌بێ ره‌نگی بمرم.
وه‌رن بڕۆین
ئه‌وه‌نده‌ی نه‌ماوه
گریان به‌سه‌ر باخه‌کانی منداڵیمدا ببارێ
ئه‌وه‌نده‌ی نه‌ماوه
شه‌وی چیرۆکێکی درێژ
به‌سه‌ر به‌رائه‌تی منداڵیمدا بێ
رۆشتی و نه‌هاتی و هاتم و نه‌ڕۆشتم و له‌چوار شه‌ممه‌یه‌کی چرچ به‌قسه‌ی
پیره پیاوێکی ماڵ له‌ئێواره. من به‌سه‌ر خۆم و تۆش به‌سه‌ر شه‌وێکی
رانیه‌ییانه‌دا دابه‌ش کراین. هه‌شت ساڵ له‌مه‌و به‌ر و کاتژمێر (9) ی سه‌ر
له‌شعر. نۆ ساڵ له‌مه‌و پێش و کاتژمێر (8) به‌کاتی تێپه‌ڕین. تۆ هاتی و
نه‌هاتی و . . نه. . نه. . نه.
له‌ژێر فنکه فنکی ئه‌و دره‌خته‌دا ده‌مرم
له‌ناوه‌ڕاستی ئه‌و رێگا هه‌تره‌شیه‌دا ده‌مرم
سوپاس حوزه‌یران
تۆبوی په‌نجه‌کانت به‌سه‌ر گوشین دا
نا ببوره به‌سه‌ر قرتاندا دابه‌ش کردم.
تا ئێواره به‌دیار ئاوه‌وه دامه‌نیشه. نه‌وه‌کا گریانی ژنێک بزه‌کانی
ناوجۆلانه‌ت بیر باته‌وه. تا به‌یانی به‌دیار شنه‌باوه مه‌گری. نه‌کا
په‌نجه سیمرخیه‌کانی پیاوێک. هه‌نسکی سوچێکی کۆلاَنت بیر خاته‌وه.
هه‌ردوو ده‌ست ته‌ڕه‌و ده‌ڕۆم
به‌رله‌وه‌ی ئه‌وان پێکه‌نینی نوکته‌یه‌کی گه‌نجانه
ته‌واوکه‌ن
من له‌دوایین گریانی ته‌مه‌ن ره‌ت ده‌بم
هه‌شت ساڵه ده‌رگاکه‌م دانه‌خستووه. به‌ڵکو رۆژێک شنه‌با نه‌یه‌ته
ده‌وام و تۆ له‌جیاتی خۆی بنێرێ. هه‌شت ساڵه په‌نجه‌ره‌که‌م والاَیه.
نه‌با حوزه‌یرانێک گه‌رما توشی ماندویی بکاو تۆ له‌بری ئه‌و گه‌رم گه‌رم
بێیته ژوورێ
کێ دێت ده‌ڕۆین
دڵتان به‌بارانه‌وه نه‌بێت
ئه‌و مانگێک دوای بارینی
شوو به ئاسمان ده‌کاته‌وه
ده‌ڕۆین
به‌ر له‌سپێده‌کانی ته‌مه‌نی کچێک
ئێواره شوومه‌کانی پیربوون
به‌جێدێڵین
تۆ به‌رله‌وه‌ی بێی. ده‌رسی رۆشتنت فێر کردم. تۆ به‌رله‌وه‌ی بڕۆی
وانه‌کانی نه‌هاتنه‌وه‌ت پێ خوێندمه‌وه. ئه‌وه حیکایه‌تی پیرێژنێکه‌و
ئێمه له‌بیستنی بێزار بووین. ئێمه له‌و دره‌ختانه فێری وه‌رین بووین و
ئه‌م دارستانه به‌عه‌شق نازانین. عه‌شق چۆله‌که‌یه‌که‌و هه‌رده‌م له‌چلێک
ده‌نێشێ
نه‌فه‌رێک. . منداڵی
نه‌فه‌رێک
نه‌فه‌رێک. . . هه‌شت ساڵ له‌مه‌و به‌ر
نه‌فه‌رێک
نه‌فه‌رێک. . . . جاویدانی
نه‌فه‌رێک
که‌س نیه چرکه‌یه‌ک منداڵیم بداتێ. تا گه‌نجێتی له‌دامێنی لوتکه‌کانیدا
بنێژم. . که‌س نیه خوله‌کێک گه‌نجیم بداتێ تا پیریه‌تی به‌سه‌ر کێڵگه‌کانی
روحیدا بڕژێنم. که‌س نیه ساتێک له‌حوزه‌یرانی (8) ساڵ له‌مه‌وبه‌رم بداتێ.
تا له‌ده‌رگای پایزێکدا بۆخۆم بمرم. که‌س نیه عه‌زیزم که‌س.
| 
